Ogólnie o sakramentach

  • Drukuj zawartość bieżącej strony
  • Zapisz tekst bieżącej strony do PDF

Ogólnie o sakramentach
 

Sakrament jest to znak widzialny, ustanowiony przez Pana Jezusa, który daje ludziom niewidzialną łaskę Bożą. Chrystus powierzył je Kościołowi, stąd nazywamy je „sakramentami Kościoła”. Sakramenty nazywamy sakramentami wiary - dają nam zbawienie i pomagają osiągnąć życie wieczne.

Celem sakramentów jest:
- uświęcenie człowieka
- budowanie mistycznego Ciała Chrystusa
- oddawanie czci Bogu.

Sakramenty dzielimy na trzy grupy:
- wtajemniczenia chrześcijańskiego: Chrzest, Bierzmowanie, Eucharystia
- uzdrowienia: Pokuta, Namaszczenie, chorych
- w służbie wspólnoty Kościoła: Kapłaństwo, Małżeństwo

Wskazania dla duszpasterzy Diecezji Siedleckiej
w sprawie udzielania sakramentów
Biskup Siedlecki Zbigniew Kiernikowski (23.01.2010 r.)

Sakramenty udzielane przez Kościół i we wspólnocie kościelnej są DAREM, który jest nieodłącznie związany z aktualną, żywą wiarą i prowadzi do ubogacenia życia poszczególnych osób oraz odnajdywania przez nich miejsca we wspólnocie wierzących.

Sakramenty są dla ludzi przygotowanych do ich przyjęcia, a przede wszystkim wykazujących stosowną do swego wieku i stanu wiarę (kan. 843). Przyjęcie sakramentów bez odpowiedniej wiary niesie ze sobą niebezpieczeństwo magicznego ich pojmowania i takiego też korzystania z nich. Dodatkowo dochodzi niebezpieczeństwo traktowania duszpasterza nie jako ojca wspólnoty parafialnej, reprezentującego Chrystusa i Kościół, ale jako urzędnika świadczącego określone usługi (por. Kongregacja ds. Duchowieństwa, instrukcja Kapłan, pasterz i przewodnik wspólnoty parafialnej, nr 22).

Nie można udzielać sakramentów osobom, które dobrowolnie i świadomie, a przy tym często w sposób publiczny, odrzucają nauczanie Ewangelii i Kościoła w podstawowych zagadnieniach moralnych lub nie akceptują wspólnoty Kościoła, mającej także wymiar hierarchiczny (zob. kan. 750nn.).

Normalnym i zwyczajnym miejscem udzielania sakramentów jest parafia, na terenie której mieszka dana osoba. Sakramenty bowiem są udzielane we wspólnocie Kościoła konkretyzującego się w lokalnej wspólnocie wierzących. Sakramenty też budują tę wspólnotę. Udzielanie i przyjmowanie sakramentów nie jest sprawą prywatną, lecz dokonuje się w odniesieniu do wspólnoty.

Przyjmowanie sakramentów nie jest ani magiczną koniecznością, ani formalną usługą ze strony Kościoła, którą można nabyć za pieniądze z jakichkolwiek względów bez stosownej postawy życiowej, czy gotowości do jej zmiany.